Lente in Lissabon

Eindelijk, de 'winter' lijkt voorbij! Het aantal zonuren loopt gestaag op, het aantal regenuren neemt flink af en de temperatuur wordt beter en beter. Wat wil een mens nog meer? Het genieten kan dus weer onverminderd beginnen!

Dit keer een snellere update dan voorheen. En toch weer minstens zoveel gebeurd.

Begin februari had ik voor het eerst sinds jaren een echte carnavalsvakantie. Wat een feest! Op vrijdagochtend naar Nederland gevlogen en eerst een korte stop op Melanchthon gemaakt, om Ilse blij te maken met de 'pastel de dingetjes' die ik had meegenomen. En daarna snel door naar Roosendaal, waar de carnaval al in volle gang was! Op het station werd ik opgehaald door Esther en Olivier, en thuis bij Esther stonden de drie andere jongens al klaar voor een knuffel. Altijd fijn 'thuiskomen' zo! Na een goede bodem gelegd te hebben is het tijd voor de eerste avond carnavallen in Tullepetaonestad (voor de mensen boven de rivieren: Roosendaal). Een gezellige avond met Esther en Tamara en in verschillende andere kroegen veel bekenden! Op zaterdag op tijd richting pap en Vif, om door te gaan naar de stad, om Floor, Charl en Cas te zien, en Feline voor het eerst te zien, het kleintje van Martje en Dennis. Gezellig vanuit hun huis een stuk optocht gekeken om daarna door te gaan naar de kroeg waar pap, Vif, Lotte en Pascal ook al waren en waar later Martine en Ronald ook nog naartoe kwamen. Supergezellig daar, en genoten van de optocht. Via verschillende kroegen uiteindelijk Martine en Ronald uitgezwaaid om vervolgens Robert en Marieke op te halen voor een avond goed feesten. Echt te gek dat deze Hagenezen en Rotterdammers helemaal naar Roosendaal zijn afgereisd. Heb ervan genoten!

Op zondag een ouderwetse kroegentocht met papa. Ontzettend gezellig om samen op pad te zijn! Daarna thuis even bijgekomen van de middag, gegeten en Vif opgehaald voor de avond. Om 00:00 uur mijn verjaardag ingeluid in de 3 Weesgegroetjes, waar Vif verjaardagsmuziek regelde en de halve kroeg op me afgestuurd werd om me te feliciteren. Verstandig als we zijn, zijn we mooi op tijd naar huis gegaan, want maandag zou ook weer een gezellige dag worden.

Mijn verjaardag weer eens thuis vieren was lang geleden. Maar zo gezellig! Lotte, Raf en Borre stonden al op tijd voor de deur, gevolgd door Esther en de vier mannen en Esther Jansen. Veel taart, gezelligheid en leuke gesprekken. Om daarna weer klaar te maken voor de laatste avond carnavallen in Roosendaal. Ivar die speciaal uit Rotterdam kwam, Esther die nog gezellig aanhaakte en weer een hoop bekenden overal. Een mooie afsluiting!

De dinsdag was wel wat zwaar... Op tijd richting Rotterdam, eerst even naar Melanchthon om rustig wakker te worden, daarna door naar Lotte en eten bij Ester en Alex, ouderwets gezellig. Op woensdag afgesproken in Mijnsheerenland, eerst bij Guido en Karin, die (vooral Guido) niet hadden gedacht dat ik daadwerkelijk zou komen, zo vlak na de carnaval. Wat een vertrouwen... Daarna heerlijk geluncht bij Carlijn en haar moeder en door naar Carolien en Arthur, ook super! En dat was Nederland alweer... Op naar Schiphol, het vliegtuig in en naar huis.

Qua bezoek heb ik ook de afgelopen tijd weer niet te klagen gehad. Daags na mijn thuiskomst, stonden er vier tantes en mijn oudste nicht op de stoep, supergezellig! Ondanks dat het mijn werkweekend was, heb ik behoorlijk wat tijd met ze door kunnen brengen en genoten van het gezelschap. Wat een leuke familie is het toch! Vervolgens weer een paar dagen werken, waarna Ester en Charlotte kwamen. Een weekend dat aanvoelde alsof we elkaar vorige week nog hadden gezien. Zo vertrouwd en fijn, heb volop genoten en onwijs veel lol gehad. En afgelopen weekend een invasie van Roosendalers, waarvan ik er twee kende, waarmee ik gisteren een supergezellige avond heb gehad bij mijn favoriete restaurant in de stad!

Qua werk gaat het super. Per 1 maart ben ik officieel supervisor! Een nieuw contract is nog in de maak, ik verwacht dat ik dat binnen een maand wel kan tekenen. Het blijft Portugal, ik wacht rustig af. Het werk dat ik doe is niet veranderd, het gevoel erbij wel. Nu het officieel is, valt er onbewust toch wel een last van mijn schouders. Want ook al wist is van te voren dat het best zo kon zijn dat ik terug 'de lijn in zou gaan', wilde ik toch wel heeeeel graag supervisor blijven. En dat is gelukt! Een goede start van het nieuwe jaar dus! En wie weet wat de toekomst (hier) brengt.

Het weekend zit er bijna op, morgen roept de plicht weer, maar daar ga ik fluitend naartoe, heerlijk! Intussen zal ik proberen wat zon naar Nederland te sturen.

Liefs,
Floor